Ludzie najczęściej relacjonują aloes z leczeniem oparzeń, otarć, trądziku, wrzodów, ale niewielu, nawet tych, którzy stosują aloes w sposób ciągły nie myślą o używaniu go do zębów i dziąseł. Dentysta Wolfe z Albuquerque, Nowy Meksyk, wymienia właśnie zęby i dziąsła kiedy pytają go o tę roślinę.
Kiedy doktor Wolfe zainteresował się zastosowaniem aloesu w swojej pracy, rozczarował się niewielką ilością badań naukowych w tym temacie. Kiedy rozpoczął swoją pracę badawczą napotkał badania jednego ze swoich profesorów z uniwersytetu, nieżyjącego stomatologa Eugene R. Zimmermann, profesor patologii ze Stomatologicznej Izby Lekarskiej w Dallas, w Teksasie.
Doktor Zimmermann porównał aloes z innymi dwoma lekami przeciwzapalnymi: indometacynom i prednizolem. Odkrył, że aloes jest tak samo skuteczny jak ww. leki, z jedną przewagą: aloes nie uszkadzał komórek naskórka, kiedy indometacyna i prednizol zatruwały skórę po pewnym czasie.
Doktor Wolfe, zaciekawiony odkryciami doktora Zimmermanna, zaoferował się jako sponsor, aby kontynuować analizę na temat użyteczności aloesu w zwalczaniu płytki nazębnej i stymulacji leczenia po zabiegach chirurgicznych w jamie ustnej. Doktor Zimmermann był znany ze swoich badań, jak wpływa fluor na zęby, przygotował on próbny żel z aloesu.”Nasze badania w laboratorium wykazały, że aloes jest czynnikiem bakteriobójczym oddziałującym na 5 łańcuchów mikroorganizmów znajdujących się w jamie ustnej.”
Teraz doktor Wolfe odnajduje zastosowanie żelu w swojej pracy jako stomatolog. Stosuje go bezpośrednio pod nową protezę zębową, kiedy się dopasowuje. Proteza działa jak bandaż utrzymujący żel aloesowy na dziąsłach, aby się goiły. Średni czas potrzebny na wygojenie się dziąseł, aby móc zdjąć szwy wynosi 3 dni. Przy zastosowaniu aloesu, szwy można zdjąć już następnego dnia. Aloes działa przeciwzapalnie, ma postać steroidy i działa znieczulająco, lecząc jednocześnie.
Doktor Wolfe zaleca również stosowanie żelu z aloesu u pacjentów, u których proteza zębowa powoduje ból.
Doktor Wolfe kontynuował swoje badania, aby stworzyć pastę do zębów. „Wielu moich pacjentów stosujących żel aloesowy jako środek przeciwzapalny po usunięciu zęba lub przy dopasowywaniu nowej protezy zębowej czy po operacji chirurgicznej w jamie ustnej, stosowało go również w domu jako pastę do zębów, ale nie odpowiadał im jego gorzki smak. Po dwóch latach doktor Zimmermann stworzył formułę pasty do zębów, która nie tylko miała przyjemny smak, ale dawała ten sam efekt co aloes.
Aloe Vera, Healing Art. Press, One Park Street, Rochester, Vermont, USA., str. 85-87
Skład aloesu jest marzeniem każdego badacza. Nic mu nie brakuje i ma wszystkiego w nadmiarze:
Polisacharydy działanie stymulujące systemu immunologicznego.
Ochronne żywice
Aminokwasy i proteiny o ogromnej wartości biologicznej
Witaminy wspomagające procesy metaboliczne
Enzymy i duża ilość pierwiastków podstawowych wraz z germanem, jako czołowy.
Ale nie możemy rozpatrywać ww. składników pojedynczo, ale wszystkie razem,
ponieważ każdy z nich działając w synergii z innymi daje odpowiedni
rezultat.
Największej uwagi wymaga german, jest to jeden ze składników,
bardzo specjalny, który znajduje się w roślinach uznawanych za
cudotwórcze, dzięki korzyścią dla zdrowia, odgrywa rolę katalizatora, co
można porównać do chlorofili. Lekarz, dr Asai, odkrył, że Żeń-szeń,
grzyby Shitake i Aloes posiadają wysoką zawartość pierwiastka german.
Właściwości aloesu były badane w wielu różnych instytutach i uniwersytetach, poniżej wymienione ostały najważniejsze z nich:
Odżywczy, powstrzymujący ból, przeciwzapalny
Gojący rany, bakteriobójczy,
Oczyszczający, regenerujący komórki, antybiotyk
Antyseptyczny, przeciw wirusowy.
Działanie składników aktywnych żelu aloesowego jest
wspomagane dzięki właściwościom penetracyjnym, które daje mu efekt
ściągający, który to powoduje kontrolowany ubytek wilgoci w komórkach
aby zwalczać uszkodzenia, jakie powodują bakterie oraz czynniki
niszczące wywodzące się z samego środowiska, przywracając później odpowiedni poziom wody
oraz elementów odżywczych.
W 1976 roku na Olimpiadzie w Montrealu, po próbach eliminacyjnych,
czterech lekkoatletów rosyjskich doznało urazu mięśni, nadciągnięcia
ścięgna Achillesa lub zwichnięcia.
Otóż, kontrola antydopingowa zakazuje lekarzom przepisywanie lekarstw energetyzujących, które umożliwiłyby im udział w finale.
Leczenie, jakie zastosowano nie dawały żadnych efektów, a czas mijał.
Zawodnicy rosyjscy zaczęli zdawać sobie sprawę, że jeśli nie zdarzy się
cud, możliwe zwycięstwo przejdzie im koło nosa.
Wówczas jeden z terapeutów amerykańskich, opiekun sportowców z
Uniwersytetu w Tejas, zaproponował Rosjanom zastosowanie balsamu o
całkowicie naturalnym składzie, wytworzonego z rośliny, której nazwy im
nie wyjawił.
Dzięki temu zabiegowi, trzech lekkoatletów zdobyło medale. Więc,
chodzi o preparat wytworzony na bazie aloesu, który stosowany jest przez amerykańskich sportowców.
Marc Schweitzer, Aloe Vera La planta que cura, str. 55
